بوشهر

بوشهر این شهر زیبای آرمیده بر کنار خلیج، قدمتی بسیار کهن و تاریخی پر فراز و نشیب دارد. سرزمین لیان، به عنوان یکی از نواحی تحت حکومت هخامنشیان، محل ظهور تمدنی است که نهایتا به ظهور شهری به نام ریشهر و پس از آن بوشهر منجر شده است. با این حال قدمت بوشهر به دورانی بس فراتر باز می‌گردد. در دوران تمدن پیشاآریایی عیلام، سکونت‌گاه‌هایی نیز در حوزه هلیل‌رود و مناطق کنونی بوشهر وجود داشته است. مردم این ناحیه تمدن و آیین خاص خود را داشته‌اند و احتمالا جزو سلسله‌های تابع حکومت مرکزی عیلام بوده‌اند.

با این‌حال مستندترین تاریخ بنای بوشهر به دوره‌ی ساسانی و ساخت شهری به نام رام‌اردشیر باز می‌گردد. موقعیت خاص این شهر و ارتباط آن با دریا، باعث می‌شد تا پادشاهان ساسانی توجه خاصی به آن مبذول دارند و راه‌های ارتباطی میان شیراز و کازرون و این بندر وضع کنند.

بسیاری از شهرهای امروزی ما علی‌رغم تاریخچه‌ی طولانی‌یی که دارند، به دلایل مختلف ( اعم از تغییر سیاست حکومت‌ها، جنگ‌ها و ویرانی‌ها، خشکسالی‌ها و مسائلی از این دست) حیات خود را از دست می‌دهند و شهری در کنار آن‌ها یا در همان محدوده پا به عرصه‌ی وجود می‌گذارد. بوشهر نیز با وجود چنین پیشینه‌ی طولانی، شهری است که قدمت آن به حدود سیصد سال پیش باز می‌گردد. ابومهیری، پسر یکی از ملوانان نادر شاه بوشهر را پایه‌گذاری کرد، چرا که نادرشاه قصد داشت نیروی دریایی قدرتمندی تشکیل دهد و بدین منظور نیازمند شهری بود تا از آن به عنوان پایگاه و مقر نیروی تازه تاسیس خویش استفاده کند.

بنابراین علت به وجود آمدن بوشهر جدید مقاصد نظامی و تجاری بود، مسئله‌ای که بوشهر را به محل طمع بیگانگان و دروازه‌ی تلاش‌های آن‌ها برای فتح ایران تبدیل کرد. در چنین شرایطی بود که دلیرانی چون رئیس علی دلواری و یارانش مردانه در برابر این تهاجم‌ها و دست‌درازی‌ها ایستادند و از بذل جان و مال خویش دریغ نکردند.

رونق تجاری بوشهر از همان ابتدای تاسیس باعث شد تا شهر جمعیت قابل توجهی را جذب خود کند. گسترش مبادلات تجاری و فعالیت‌های دریایی در بوشهر حتی در مقطعی آن را نسبت به بندر بزرگ عراق، بصره در موقعیت بهتری قرار داد. بنابراین بوشهر یکی از معدود شهرهایی غیر از پایتخت بود که در آن اجازه‌ی تاسیس بانک شاهی و چاپ اسکناس داده شد.

بوشهر امروز گرچه بخش زیادی از بافت تاریخی خود را از دست داده و مورد بی‌مهری‌های فراوان قرار گرفته ، با این حال هنوز هم بندری مهم است. بوشهر یکی از دروازه‌های مهم برای مبادلات تجاری و ارتباط با آب‌های جهانی از طریق خلیج فارس است و به دلیل جای‌دادن تنها نیروگاه اتمی ایران، از حساسیت بسیار بالایی برخوردار است. پایگاه ششم شکاری بوشهر محل استقرار جنگنده‌های استراتژیک اف14 تامکت است و خلبانان شجاع این نیرو، به حراست از آسمان ایران اسلامی در مقابل تهدیدهای هواگردهای آمریکایی مشغول‌اند. در سال‌های دفاع مقدس نیز این دلاوران پایگاه نیروی هوای بوشهر بودند که در کنار سایر پایگاه‌ها وظیفه‌ی اصلی حفاظت از ناوگان نفت‌کش‌ها را در مقابل جنگنده‌ها و بالگردهای بعثی بر عهده داشتند و در این راه سر سوزنی فروگذاری نکردند. شهدایی چون سید جلال توکلی که اولین شهید نیروی هوایی نیز محسوب می‌شود و علیرضا یاسینی که در سال‌های پس از جنگ بر اثر سانحه‌ی هوایی به مقام شهادت دست یافتند، از افتخارات بوشهر و نیروی هوای فداکار آن هستند که بر نقش بی‌بدیل این غیور مردان در دفاع از میهن صحه می‌گذارند.

اکنون بوشهر با جاذبه‌هایی چون انواع آب انبارها، مدارس، خانه‌ها و عمارات تاریخی در کنار کلیساها و قبرستان‌های تاریخی و قلعه‌ها و مراکز نظامی؛ گوشه‌ای از تاریخ پر فراز و نشیب خود را به نمایش می‌گذارد. تاریخی سراسر از داستان‌های غرورانگیز و یاس‌آور که نشان از گذشته‌ای اصیل، پر مایه و پر دستاورد دارد.